Uncategorized

“Waar je mee omgaat raak je mee besmet”

Met wie sta jij in verbinding? Het kan een waardevolle vraag zijn wanneer je bewust wilt
worden van je eigen gewoontes en misschien wel iets fundamenteels wilt veranderen. Om te
kunnen duiden waarom dit een waardevolle vraag is, gebruik ik simpele voorbeelden dicht
bij mijn eigen praktijk.

Stel. Je wilt meer sporten. Vol goede moed prik je de dinsdagavond en de zaterdagochtend.
Vaste momenten om te sporten. Je hoeft in ieder geval niet na te denken wanneer je moet
gaan. Routines creëren helpt. Dat heb je ooit een keer geleerd in een persoonlijk
leiderschapstraining. Dus dat doe je dan ook. De eerste week gaat goed. Lekker bezig! De
tweede week ook. Je begint zowaar enthousiast te worden. Je denkt makkie. Je schroeft het
op en gaat gewoon drie keer in de week sporten. Je voelt je fitter worden, je zit beter in je
energie en je valt zelfs al een beetje af. Je vrienden, die je hebt leren kennen tijdens je
studietijd, zijn niet echte sporters. Filosoferen over het leven met een biertje in de stad of op
een terras. Dat is meer hun ding. Wanneer ze je meevragen op de vrijdagavond, lukt het je
om nee te zeggen. De tweede keer ook. Dit gaat lekker. De derde keer vinden ze het wel
een beetje te gek worden. Ach joh wat boeit het nou. Die ene keer niet gaan. Je gaat mee,
maar maakt met jezelf wel de afspraak: Ik ga morgenochtend hoe dan ook sporten.
Zaterdagochtend de wekker gaat, je trekt jezelf uit bed en het lukt je. Je staat in de
sportschool. De week erop heb je een zware week. De maandag is een pittige werkdag en je
bent eigenlijk nog moe van de vrijdagavond. De korte nacht en het sporten op zaterdag
breekt je op. De dinsdag valt ook tegen, maar de dinsdagavond is je vaste sportavond dus
ondanks dat je moe bent ga je toch.

Een paar weken later. Je houdt het aardig vol. De ene keer ga je wel mee met je vrienden,
de andere keer niet. Soms ga je drie keer in de week sporten en soms helemaal niet. In
plaats van je fit te voelen, voel je je schuldig als je niet gaat en je energielevel ligt ook steeds
lager. Uiteindelijk vind je het wel gesneden. Stiekem weet je dat het goed voor je is en dat je er in het begin energie van kreeg. Maar de weken zitten voor je gevoel te vol. Aan het einde
van de dag ben je te moe en het kost je te veel wilskracht en discipline om iedere keer weer
te gaan sporten en nee te zeggen tegen je vrienden.

Laten we het verhaal nu eens omdraaien!

Je vrienden zijn fanatieke sporters. Wanneer je met ze afspreekt is dat ook wat je vooral met
ze doet. Sporten vind je leuk, maar af en toe mis je wel een beetje de goede gesprekken en
de welbekende reflectiemomenten op het leven. Je stelt het idee voor om op de
vrijdagavond te gaan borrelen. De eerste weken gaat het goed. Je hebt zowaar de
gesprekken die je voor ogen had. Van alles komt langs: de huidige maatschappij, politiek,
familie en ambities. Totdat een van je vrienden een kwart triatlon op het oog heeft. Hij zet
het in de groepsapp. Het voorstel is om komend half jaar samen te gaan trainen. Ook nu is
iedereen weer razend enthousiast. De week erop. Zaterdagochtend zwemtraining.
Vrijdagavond geen borrel. Einduitslag: Je bent weer volle bak aan het sporten met je
vrienden. Je vindt het wel leuk en gezellig, maar je mist wel de gesprekken die je had.

Waarschijnlijk zijn er een aantal omdenkers die nu denken: je kan sporten en praten ook
prima combineren. Inderdaad! Dat kan in sommige gevallen denk ik ook. Het punt in dit voorbeeld zit in de bewustwording van de norm van de mensen waar je mee in verbinding staat en hoe dit jouw norm beïnvloedt.

Het besluit dat je iets wilt veranderen is één ding. Maar om de verandering daadwerkelijk
door te voeren en vervolgens vast te houden in een groep mensen die nog steeds het oude
gedrag laten zien. Dat is behoorlijk pittig. Sterker nog dat is bijna onnatuurlijk. Een mens wilt
namelijk van nature ergens bij horen. Continue anders zijn dan de mensen waar je mee
omgaat, kost veel energie. Heb jij de wilskracht en discipline om dat vol te houden? Ik zeg
doen. Misschien stimuleer je ook nog wel de mensen om je heen en breng je hen tot
verandering.

Wil je iets veranderen of leren, maar niet al je energie en discipline gebruiken om vol te
houden? Stel dan niet alleen de vragen hoe doe ‘ik’ het en hoe kan ‘ik’ het volhouden? Maar
ook ‘wie’ doen het al en houden het al jaren vol?

De vragen die dan overblijven zijn:

Waar vind ik die mensen en hoe kom en blijf ik met hen in verbinding?

Met het beantwoorden van deze vragen help ik je graag.

 

Een gedachte over ““Waar je mee omgaat raak je mee besmet”

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *